- δυσάγων
- δυσάγων, ο (Α)αυτός που έχει δύσκολους αγώνες («πολυπόνους γενομένας και δυσάγωνας», Πλούτ.).
Dictionary of Greek. 2013.
δυσάγων
Look at other dictionaries:
δυσαγῶν — δυσαγέω to be impious pres part act masc nom sg (attic epic doric) δυσαγής impious masc/fem/neut gen pl (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δυσάγωνας — δυσάγων having seen hard service masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
